Lwy w naszej głowie...

-

Kiedyś życie było prostsze. Antylopa spokojnie pasła się na 
sawannie póki nie dostrzegła czającego się do ataku lwa. Wówczas jej ciało ze 100% wydajnością ruszało do akcji i (przy odrobinie szczęścia) antylopa uciekała przed zagrożeniem. Za reakcję ucieczki (lub walki) odpowiada część mózgu zwana układem limbicznym. Jest on w stałej gotowości do wykrywania niebezpieczeństw i pobudzania ciała do działania. Na ogół się bardzo dobrze sprawdza. Zwierzęta uciekają, gdy dostrzegą zagrożenie i odpoczywają, gdy go nie widzą. Ta druga czynność zajmuje im więcej czasu.
W naszych ludzkich mózgach układ limbiczny także czuwa nad naszym bezpieczeństwem. Niestety współcześnie tym, co nam zagraża nie są lwy z sawanny, od których można odbiec. Nasze współczesne lwy to myśli o tym, co nas może złego spotkać. A tutaj lista jest długa. Ostatnio powiększona o myśli o zagrożeniach związanych z epidemią. I nasz układ limbicznych żąda od nas reakcji. Tylko jak uciec przed myślą o tym, że może zachorujemy my lub nasi bliscy? Nasze ciało jest pobudzone do akcji, która właściwie nie następuje. Po części może być nią robienie zakupów na zapas papieru toaletowego i drożdży, zamykanie się w domu, itp. Ale nawet robiąc to trudno o uspokojenie. Bo tym, co nas straszy jest myśl. Więc jeżeli chcemy sobie pomóc przetrwać ten trudny czas dajmy szanse swoim mózgom i zajmijmy je czymś innym niż myślenie o tym, na co nie mamy wpływu. I nie bombardujmy ich informacjami z mediów o tym, jak przebiega epidemia. Zabezpieczmy o tyle o ile jest to możliwe i zajmijmy się tym, co jest „tu i teraz”. Posprzątajmy mieszkanie, ugotujmy coś smacznego, poszukajmy wiosny w lesie, poczytajmy dawno odkładaną książkę, poprzytulajmy się, porozmawiajmy o „niczym”, obejrzyjmy ulubiony serial i śmieszne filmiki o kotach na FB. Żyjmy!

Komentarze

  1. Ilonka15 czerwca 2020 00:21

    Bardzo intrygujący wpis! Tymczasem często to strach przed porażką, obawa, że popełnię błąd, że się „wygłupię” trzymało mnie w miejscu. Bardzo ciekawe wskazówki w tym temacie przestawia artykuł https://ogrodprzemian.pl/strach-przed-porazka-jak-go-oslabic/. Dowiedziałam się co leży w sednie mojego problemu i teraz mogę na niego spojrzeć z innej perspektywy.

    OdpowiedzUsuń
  2. roman29 lipca 2020 22:15

    Od kilku dni zastanawiam się czy skorzystać z profesjonalnej firmy Rybik cukrowy w Warszawie .Decyzje na pewno podejmie do końca tego tygodnia.

    OdpowiedzUsuń
  3. Oleksandr10 września 2020 04:09

    Interesyjący text.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

-
Obraz
Od najwcześniejszych chwil naszego życia uczymy się budować relacje z innymi osobami. Jeżeli przyszło nam rozwijać się w bezpiecznym środowiska i otrzymaliśmy odpowiednio dużo miłości, troski, uważności, otuchy, akceptacji, zgody na niezależność i badanie świata to mamy szanse, że wytworzy się w nas "bezpieczny styl przywiązania". Będziemy tworzyć dobre relacje - dobre dla nas i naszych bliskich. Gdy warunki, w których dorastaliśmy były trudne, miłości, uważności był niedostatek (lub było jej tak dużo, że nie zostawiała przestrzeni na samodzielność) wówczas wytwarzają się w nas "pozabezpieczne style przywiązania" - boimy się relacji, unikamy ich, trudno nam w nich być ( i trudno z nami być). Poniżej przedstawiamy zestaw postaw osoby tworzącej bezpieczny styl przywiązania (na podstawie książki A. Levine, R. Heller, Partnerstwo bliskości. Jak teoria więzi pomoże ci stworzyć szczęśliwy związek). Można założyć, że osoby z "pozabezpiecznymi stylami przywiązania&quo
Czytaj więcej
-
Obraz
  Czy zdarzyło ci się powiedzieć lub usłyszeć: TO PRZEZ CIEBIE TAK POSTĄPIŁEM. TO PRZEZ CIEBIE TAK SIĘ CZUJĘ ? Wygodne to, gdy odpowiedzialność za swoje czyny i emocje przenosimy na drugą osobę, To nie my tylko ten drugi/ta druga! To on/ona nas sprowokowała/-ł ! Zastanówmy się, czy w istocie to inne osoby odpowiadają za nasze działanie. Pan X kupił karpia innego niż powiedziała mu pani Y. Pani Y pomyślała : pan X musi być niezgułą skoro nie potrafi zrobić tego, czego od niego się oczekuje // pan X zapewne zrobił to celowo - nie słucha z odpowiednią uwagą słów pani Y // właściwie panu X pewnie w ogóle nie zależy na pani Y. Gdy pani Y tak myślała to i poczuła złość. Złość tę głośniej niż zwykle wyraziła niepochlebnie opisując inteligencję i pamięć pana X. Gdy ten zaprotestował przeciwko tym słowom usłyszał, że TO PRZEZ NIEGO TAK SIĘ ONA ZACHOWUJE. No rzeczywiście - gdyby tylko kupił innego karpia nie usłyszał by takich opinii na swój temat, nie zepsuł by nastroju pani X - TO WSZYSKO JEG
Czytaj więcej

Gdy czas się zatrzymuje...

-
Obraz
Kiedy ostatnio tak się w coś zaangażowałaś/-łeś, że zapomniałaś/-łeś o „bożym świecie”? Co wówczas robiłaś/-eś? Pamiętasz, jak się wtedy czułaś/-łeś? Psycholog z USA o typowo amerykańskim nazwisku Mihaly Cszikszentmihalyj stan, w którym czujemy się w pełni zaangażowani w to, co robimy, nazwał stanem przepływu (flow). Zdarza się on nam, gdy: podejmujemy się zadania, którego wykonanie wymaga wykorzystania w pełni naszych zdolności, mamy jasny cel, otrzymujemy natychmiastową informację zwrotną, czujemy, że kontrolujemy sytuację. Wtedy „czas zatrzymuje się” a my znikamy w tym, co robimy – przestajemy myśleć o innych sprawach, naszych rozterkach, planach i pilnych rzeczach do wykonania. Lubimy ten stan. Chcemy go doświadczać jak najczęściej i jeżeli się tak dzieje rośnie nasze poczucie „dobrostanu”. Poczucie przepływu może być źródłem informacji o tym, co warto, abyśmy w życiu robili – także zawodowo (oczywiście, jeśli nam zależy na poczuciu dobrostanu...). Jeżeli gotowanie jest naszą pa
Czytaj więcej